Doorgaan naar hoofdcontent

Zijn hoofd

Er was een meisje aan de deur.
Of ik misschien een korte vragenlijst wilde invullen, in het kader van haar afstudeeronderzoek over wonen en woongenot.
Ja hoor, geef maar op; ik ben met zulke dingen de beroerdste niet. Dus ik ging tegenover Merlijn aan tafel zitten en gaf met kruisjes aan in welke mate ik tevreden was over de groenvoorzieningen in de buurt, mijn privacy, de afstand tot het winkelcentrum en het opleidingsniveau van mijn buren.
Tien minuten later drukte het meisje opnieuw op de bel, om de lijst weer op te halen.

“Wie was dat eigenlijk?” vroeg Merlijn, zonder op te kijken van zijn tekening.
“Iemand die bezig is met een onderzoek,” antwoordde ik.
“En?”
“Wat en?”
Had je ze?”
“Had ik wat?”
“Nou, luizen natuurlijk. Had je luizen?”
(..)
Ik krabde me maar eens achter de oren.